Αυτή είναι η αλήθεια για την οικονομία την πενταετία Καραμανλή

Γράφει ο Πάνος Ρασσιάς

Η πρόταση της ΝΔ για σύσταση εξεταστικής για το μνημόνιο με επίκεντρο της έρευνας

 την περίοδο από το 1981 θα αναδείκνυε την αλήθεια για τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, σε σχέση με τις συνέπειες που έχει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική οικονομία, μέσα σε μόλις δύο μήνες διακυβέρνησης. Η αντιπρόταση της ΝΔ για 

Εξεταστική για το πώς δημιουργήθηκαν το χρέος και τα ελλείμματα, έφτανε - σε 

αντίθεση με την πρόταση της κυβέρνησης- στη ρίζα του προβλήματος.

Τότε άλλωστε, σημείωναν τα γαλάζια στελέχη, η χώρα είχε ελάχιστο χρέος, το οποίο διογκώθηκε επί Ανδρέα Παπανδρέου, με αποτέλεσμα οι επόμενες κυβερνήσεις να 

είναι δέσμιες, να πληρώσουν προαποφασισμένες δαπάνες για τα εξοπλιστικά, το 

ασφαλιστικό κλπ, όπως κλήθηκε να κάνει και η κυβέρνηση Καραμανλή την περίοδο 

2004-2009.

Άλλωστε εκτός από τον πολιτικό λόγο, υπάρχει και η αλήθεια των αριθμών, που 

αποτυπώνεται στις τελευταίες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας 

και δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα για την ελληνική οικονομία, πριν και μετά από το

Μνημόνιο.

Η πορεία της ελληνικής οικονομίας μετά την υπογραφή του Μνημονίου του 2010 

υπήρξε καταστροφική. Ενώ οι υποστηρικτές της πολιτικής του μνημονίου θεωρούσαν 

ότι θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα του δημοσίου χρέους και τις άλλες παθογένειες της 

ελληνικής οικονομίας, στην πραγματικότητα συνέβη το αντίθετο. Για αυτό και σήμερα,

όπως και τότε, επανέρχονται και κατηγορούν την πολιτική της περιόδου 2004-2009 

ως δήθεν υπεύθυνης για τη σημερινή πορεία της οικονομίας.

Ωστόσο, με βάση τους κυριότερους δείκτες που περιγράφουν τις επιδόσεις και τις 

προοπτικές μιας οικονομίας, η πορεία της ελληνικής οικονομίας στην περίοδο 

2004-2008 υπήρξε εντυπωσιακά καλή, παρά τα βάρη του παρελθόντος, όπως το 

υψηλό δημόσιο χρέος και ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας.

Μόνο από τα τέλη του 2008 και το 2009 υπήρξε μία επιδείνωση, η οποία οφείλεται 

στην πρωτοφανή μεταπολεμικά διεθνή ύφεση του 2008-2009. Αντίθετα, μετά το 2009, 

και παρά τη διεθνή ανάκαμψη, η ελληνική οικονομία εισήλθε στη μεγαλύτερη και 

βαθύτερη ύφεση της ιστορίας της, χωρίς να μπορέσει να αντιμετωπίσει ούτε και το 

χρόνιο δημοσιονομικό της πρόβλημα, το οποίο χρονολογείται από τη δεκαετία του

1980.

Τα στοιχεία που παρατίθενται, με βάση τις τελευταίες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής 

Στατιστικής Υπηρεσίας, είναι χαρακτηριστικά:

• Σε τιμές του 2010, το πραγματικό κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ)

έπεσε από 21.386 ευρώ το 2009, σε 16.896 ευρώ το 2014, μία πτώση που υπερβαίνει

 το 20% σε μία πενταετία. Αντίθετα, στην περίοδο 2004-2009 το πραγματικό ΑΕΠ 

ανέβηκε από 19.669 ευρώ το 2003, σε 21.386 ευρώ, μία αύξηση σχεδόν 9% (8,75% 

για την ακρίβεια), και αυτό παρά το ότι είχαν μεσολαβήσει και δύο χρονιές παγκόσμιας

 ύφεσης (βλ. Διάγραμμα 1). 

• Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε από το 10,6% το 2004 στο 7,8% το 2008, και 

ανέβηκε στο 9,6% το 2009, τη χρονιά της παγκόσμιας ύφεσης. Την τελευταία 

πενταετία, με την πολιτική του μνημονίου, το ποσοστό ανεργίας εκτινάχθηκε σε

 επίπεδα πάνω από το το 25% (βλ. Διάγραμμα 2). 

• Τέλος, ούτε και το δημόσιο χρέος, η δικαιολογητική βάση για την πολιτική του

μνημονίου, αντιμετωπίσθηκε την τελευταία πενταετία. Παρά το «κούρεμα» του 2012, 

το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, εκτινάχθηκε από το 126% το 2009, στο 176%

 το 2014 (βλ. Διάγραμμα 3).