Η κάλπη μπορεί να βγάλει Ανεξάρτητο αποτέλεσμα…

Γράφει ο Δρ. Εμμανουήλ Αλεξανδράκης

Πολλοί αναρωτιούνται αν οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ μπορούν να καλύψουν το κενό μεταξύ μιας ”πορείας προς το άγνωστο” και της ”λεωφόρου της ανάκαμψης για την χώρα”. Αν δηλαδή μπορεί μια συσπείρωση από κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, εκτός δικομματισμού, να γίνει το επόμενο όχημα ελπίδας για τον τόπο. Η δημοσκοπική δυναμική τους, δίνει άλλον αέρα στο......
απαξιωμένο σκηνικό της συγκεχυμένης πολιτικής και κομματικής πραγματικότητας. Ζητούμενο τώρα είναι με ποιο τρόπο το Συλλογικό θα αντικαταστήσει, σε επίπεδο μηνυμάτων, επικοινωνίας και προγράμματος, την εντύπωση ότι οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ δεν πρόκειται για ένα ακόμη κόμμα που δημιουργήθηκε ως προϊόν αρχηγικών φιλοδοξιών ενός ατόμου (του Πάνου Καμμένου στην προκειμένη περίπτωση), αλλά ένα εγχείρημα όπου πολίτες και πολιτικοί τόλμησαν, σε καιρούς αβεβαιότητας, αγνοώντας την ασφάλεια του παλιού κατεστημένου της ΝΔ.

Θεωρώ ότι κάποιες πρακτικές κατευθύνσεις, τόσο για τους έμπειρους κοινοβουλευτικούς της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, όσο και για τα νέα στελέχη που πλαισιώνουν το νέο αυτό πολιτικό φορέα αξίζουν να αναφερθούν.

Καταρχήν τα στελέχη πρέπει να «μπολιάσουν» το ρεπερτόριο της ρητορείας τους με πραγματιστική προσέγγιση και σκέψη, να φτιάξουν δομές και πλαίσια μη κομματικής, αλλά σαφούς ιδεολογικής ταυτότητας, που να συνάδουν με τον αυθόρμητο χαρακτήρα αυτού του κινήματος πολιτών. Να απευθυνθούν σε πολιτικά άφθαρτους ανθρώπους και να υιοθετήσουν τη συμμετοχική διαδικασία παράθεσης προτάσεων και όχι στείρων ιδεολογημάτων. Να αποφύγουν να στεγανοποιηθούν σε ένα κόμμα των ολίγων ηγετικών ατόμων που θα υστερεί στη συλλογική νοημοσύνη, που σε τελική ανάλυση είναι και το ζητούμενο ενός κινήματος που προσδοκά να είναι χρήσιμο.

Μπορεί οι χρεωμένοι Έλληνες να θέλουν δουλειές και ελπίδα, αλλά αυτά δεν έρχονται χωρίς να εξηγήσουμε πώς πραγματικά λειτουργεί η οικονομία. Χρειάζονται ειδικοί και όχι ψυχροί τεχνοκράτες που εκπροσωπούν συμφέροντα ολίγων για να αποκωδικοποιήσουν την αξία των οικονομικών θεωριών και να τις βγάλουν έξω από τα συγκράματα, επανασυνδέοντας τις με την πραγματική οικονομία, αλλά κυρίως και με την κοινωνία.

Τα άτομα που γνωρίζουν τη λειτουργία της οικονομίας, ξέρουν ότι μπορούν κάποιες εναλλακτικές εκδοχές οικονομικής φιλοσοφίας του Κeynes να αναδιαμορφωθούν με τρόπο συμβατό τόσο με την ευρωπαϊκή όσο και με την ελληνική ιδιαιτερότητα.

Το κίνημα οφείλει να προσαρμόσει τη σημερινή δύσκολη συγκυρία της κρίσης στη δημοσιονομική περιοριστική πολιτική της Τρόικας. Και οι συμμετέχοντες πρέπει να προσέξουν μην πέσουν στην παγίδα της μονοδιάστατης μάχης μεταξύ Μνημονιακού και Αντιμνημονιακού. Υπάρχουν σαφείς πολιτικές διαστάσεις κάτω από τους τίτλους αυτούς και θα είμαστε χρήσιμοι μόνον αν πούμε ξεκάθαρα τι συμβαίνει, αλλά και τι δε συμβαίνει. Επιστημονικοποίηση δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν μπορεί να αποτυπωθούν τα ουσιώδη ζητήματα της πολιτικής με τρόπο κατανοητό στον πολύ κόσμο. Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ έχουν καθήκον να γίνουν μπροστάρηδες, να παλέψουν στην αρένα, αλλά και να σταθούν στο «τηλε-κοινοβούλιο» με απόψεις απέναντι στην κάστα των εξαρτημένων, είτε αυτοί είναι δημοσιογράφοι, είτε πολιτικοί, είτε άνθρωποι της ψευτο-διανόησης και της επιστήμης. Οι εξαρτημένοι «αστέρες», έχουν κουράσει και απορριφθεί από τον κόσμο. Ο κόσμος διψάει για το αληθινό. Μία σάρωση του κρυμμένου δυναμικού της ελληνικής κοινωνίας, αναδεικνύει ότι υπάρχουν τα άτομα που μπορούν να ωθήσουν τις αλλαγές προς το καλύτερο.



Τα άτομα που αναζητούνται πρέπει να είναι αυτά που έχουν ψυχογραφήσει την ελληνική κοινωνία και τις παθογένειες της. Που δεν θα πολιτευθούν για να μείνουν στο επάγγελμα της πολιτικής, αλλά θα κοινωνικοποιήσουν τις ιδέες τους, θα ιδιωτικοποιήσουν το συλλογικό συμφέρον, θα ανταμειφθούν για την αναλυτική τους ικανότητα, το στρατηγικό τους σχεδιασμό, χωρίς μία ψυχρή τεχνοκρατική διαχείριση μόνον αριθμών, αλλά ούτε και τη λαϊκίστικη διαχείριση της κοινωνικής επιθυμίας.

Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ πρέπει, πριν τις εκλογές, να συνάψουν σχέσεις με ανθρώπους που ξέρουν να συναρμολογούν τον κίνδυνο με την αβεβαιότητα, χωρίς όμως να μετακυλούν το κόστος στους πολίτες. Χρειάζονται άτομα ικανά να εφαρμόσουν οικονομική πολιτική που αναδιανέμει δίκαια αυτά που παράγονται και που να διαχειρίζεται το χρέος χωρίς να το συντηρεί. Άτομα που να γνωρίζουν τα εφαρμόσιμα και όχι πρόχειρα σχέδια για τη χώρα.

Στις επερχόμενες εκλογές, κερδισμένοι θα είναι όλοι εκείνοι που θα πουν τα λιγότερα ανορθολογικά πράγματα και δεν θα δώσουν φρούδες, νεο-πατριωτικές ελπίδες ανάκαμψης της χώρας. Οφείλουμε να μιλήσουμε στο λογικό και όχι στο θυμικό της νέας γενιάς. Οι Έλληνες δεν μπορούν εντός ετεροβαρών Μνημονιακών πλαισίων να χαράξουν οικονομική πολιτική που θα είναι ωφέλιμη. Μπορούν όμως με βεβαιότητα να καταρτίσουν ένα Ανεξάρτητο Σχέδιο Ανάκαμψης, ένα Νέο Εθνικό Σχέδιο. Βασικοί πυλώνες του θα είναι το φιλότιμο και το μυαλό του Ανεξάρτητου Έλληνα.

Δρ. Εμμανουήλ Αλεξανδράκης – Οικονομολόγος & Μέλος της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού του κινήματος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ